The end - of chapter 1 (English/Dutch)

DUTCH:

Dat was het dan, het einde van mijn verblijf in Amerika is een feit. Binnen nu en 24 uur zal ik weer thuis zijn, en volgende week zal ik beginnen aan een afstudeerproject in Amsterdam. Het enige woord dat bij mij opkomt over het afgelopen half jaar is: DANK.

Op mijn verjaardag vloog ik naar Boston, met als enige aanknopingspunt een onbekend huis waar ik de eerste week terecht kon. Jullie weten hoe het verhaal verder is gelopen... Tijdens mijn tijd hier heb ik veel mensen leren kennen uit verschillende culturen en van verschillende achtergronden. Er is een bekende uitspraak dat reizen het enige is waar je voor betaald, en dat je tegelijkertijd rijker maakt. Dat kan ik met alle overtuiging bevestigen. Veel vriendschappen van Boston zullen hier niet eindigen, en ook mijn verblijf in Amerika was niet het laatste verblijf als het aan mij ligt.

Van alles heb ik enorm mogen genieten

• Mensen - ze vormden voor mij een omgeving waarin ik gelukkig was, waarin ik mezelf kon zijn, en velen zorgden voor nieuwe kansen en mogelijkheden om me te ontwikkelen. Op sociaal en technisch gebied allebei.
• Cultuur. Dingen als 'How are you doing?', het respect en de vriendelijkheid, de Engelse taal, en de vrijheid en onbegrensdheid in dit land heb ik van genoten.
• Stad. Boston is een AANRADER. Veel mensen weten hoe ik van Chicago houd, maar die moet Boston vanaf nu voor zich dulden.
• Stage. Iedere dag leerde ik meer dan ik kon onthouden, en uiteindelijk is deze goed afgesloten.
• Vriendschappen. In zowel mijn huisgenoten als mensen van de kerk heb ik vriendschappen overgehouden die hier niet eindigen, maar langer zullen voortduren.
• ARUP. Dit spreekt voor zich... Ga naar http://arup.com en jullie begrijpen waarom ik (enorm) enthousiast wordt zodra dit woord valt.
• Het eten. Met name de Rice Crispies, het Root beer, en de burgers; ik ga het missen. O, niet te vergeten: iedere ochtend ei met gebakken spek en cereal = :)
• De Amerikaanse formaten. Ik was wel blij dat ik twee keer per week kon trainen, op die manier was het op dit punt in balans.
• De kerk. Dit werd voor mij een thuis, waar ik zowel op het orgel kon oefenen als met vrienden naartoe ging. Iedere keer ervoer ik weer dat Park Street Church leefde!
• Waterpolo op MIT. Na het wennen aan de fysieke speelstijl werd het nog leuker. Veel teamgenoten hadden ervaring met het coachen van een team, waardoor ik ook hier iedere keer weer bijleerde.
• Het verkennen van een nieuwe cultuur, en deze je eigen maken. Dit was de beste ervaring van alles. 'Waarom werken Amerikanen zo hard, en wat maakt Amerika 'The American dream' voor veel mensen?' What...? (101 vragen meer). Uiteindelijk resulteerde het beter begrijpen van de cultuur in het punt wat ik het eerst genoemd heb.
• Het land zelf. Qua landschappen en steden heeft het werkelijk waar alles. Zee, bergen, grote steden en kleine dorpen. Reden te meer om terug te komen en er meer van te gaan verkennen:)
• Deze lijst is nog niet af...

Toch stop ik ermee, omdat de blog anders te lang wordt. Zoals ik zei, bij alles komt een woord naar boven: DANK. Bij alles wat ik deed ervoer ik dat mijn hemelse Vader voor mij zorgde. In alles. Als ik de stage achterstevoren doorloop; hoe ik mensen heb ontmoet en hoe ik in Boston terecht ben gekomen na een 8 maanden sollicitatieprocedure in Chicago, dan moet ik stoppen met denken... het gaat mijn verstand te boven. Dank aan God, dank aan iedereen hier in Boston, dank aan mijn gezin. Zonder hen was ik niet de persoon geworden om dit avontuur aan te gaan EN er zo'n succes van te maken. Ook dank voor alle e-mails en brieven/kaarten vanuit Nederland.

Dit is niet het einde van een verhaal, enkel van het eerste hoofdstuk. Ik zie uit naar hoofdstuk twee! Wordt vervolgd...

Zie jullie snel!

P.s: op de blog zijn ook een aantal foto’s terug te vinden van de Seattle trip


ENGLISH:

So this was it, the end of my half year stay in the United States. Within 24 hours I will be back home again, and next week I will start working on a graduation assignment in Amsterdam. The only word I can think of regarding this past half year is: THANKS.

On my birthday I flew to Boston, with only knowing an unknown student house I could stay at for the first week. Most of you know the story... During my time here I got to know many people from different cultures and backgrounds. There is a famous saying that says traveling is the only thing you buy which makes you richer. I can completely confirm this. Many friendships I made in Boston won't end here, and if it is up to me this also was not my last stay in the U.S.

I have enjoyed everything so well

• People- they shaped the environment I could live in, an environment which made me happy and where I could be myself in. Many people created new possibilities and opportunities for me to develop. Socially and technically both.
• Culture. Things like ‘How are you doing?’, the respect and kindness people showed in general, the English language, and the freedom and limitless I could experience in this country.
• City. Boston is a MUST. Many people know how much I love Chicago, but Boston surpassed this city for me personally.
• Internship. Every day I learned more than I could remember, and in the end I was able to finish it well.
• Friendships. In people of Park Street Church and my housemates both I have friendships left which won’t end here, but continue for a longer period in my life.
• ARUP. This point does not need any explanation I think… visit http://arup.com and you will understand why I get (very) enthusiastic as soon as I hear this word.
• The food. Especially the Rice Crispies, the Root Beer, the burgers; I am going to miss this! Oh, and also very important: every morning baked turkey bacon with eggs and cereal = :)
• The American sizes. I was glad I could work out twice a week well, in this way the sizes were in balance.
• Church. This became my second home in Boston, where I could both practice on the organ and also go to with friends. Every time again I visited the church I experienced Park Street Church was alive!
• Water polo at MIT. After getting used to the physical style of playing it only became better. Many team members were experienced with coaching a team, which resulted in learning a lot every time again and again.
• Exploring a new and different culture, and understand why people have their own specific habits. This was the best experience of everything. ‘Why do Americans work so hard, and what makes America ‘The American dream’ for many of us?’ What…? (101 questions more). Finally this resulted in a better understanding of the point I mentioned first in this list.
• The country itself. Regarding landscapes this country seriously has everything. Sea, mountains, lakes, big cities and small villages. Enough reason to come back and explore more of it:)
• This list is not finished yet…

However, I have to stop, otherwise my blog is going to be too long. As I said, considering my entire internship, every day and minute, I only can think of one word: THANKS. In everything I did I experienced my heavenly Father taking care of me. In everything. If I go through my internship backwards; how I met people, and how I came to Boston after a 8-month application procedure in Chicago, I have to stop thinking… it is beyond my comprehension. Thanks to God, thanks to everybody here in Boston, thanks to my family and everybody who supported me during my application procedure. Without my family I would not have been the person who could have faced this adventure, AND succeed. Also thanks for all the emails and postcards from The Netherlands.

This is not the end of the story, just of the first chapter. I look forward to going through chapter two! To be continued…

See you soon!

P.s: on the blog there also are some pictures uploaded of the Seattle trip.